Fa'afetai Samoa!

3 maart vlogen we om 20 uur in de avond met Air New Zealand naar Apia op het eiland Upolu, de hoofstad van Samoa..Hoofdstad betekent hier een stadje kleiner dan Schiedam..Bear Grills gaf ons veiligheidsinstructies via een super cool filmpje..Waard om te googlen trouwens..Om 1 uur in de morgen landden we in Apia..Resultaat : Rest van de nacht op het vliegveld met een musquitocoil brandende op de stoep om de nacht uit te zitten..Niet wetende trouwens dat we alle nachten vanaf dan buiten zouden doorbrengen..Alles was dicht op het vliegveld, en via de pijp van ons musquitonet wisten we een map van Samoa te ritselen door de gaten van the tourism office..Je kan dus concluderen dat we goed waren voorbereid..not..

De eerste lichtstralen van een nieuwe morgen schenen op mijn gezicht, aangenaam kan ik je zeggen wanneer je hierop wacht! Om 6 uur in de morgen ging de eerste ferry naar het eiland naast Upolu, Savaii..Eenmaal aangekomen in Savaii kwam de zon door en begonnen we te lopen..Ik nog steeds in mijn lange broek en lange mouwen..Ik had binnen no time mijn eigen prive zwembad om me heen! Ons doel was Menasi, in het noorden van Savaii..Na een stuk te hebben gelopen, concludeerden we dat Menasi te voet wat te ver was, maar wanneer je tussen de locals wandelt en de schoolgaande kinderen, kun je je pas echt plaatsen in het land..

Savaii heeft maar een weg langs de kust van het eiland, dus echt moeilijk is het niet..De local bussen overigens hebben hun eigen timetable : Witte bussen, gele bussen, groene bussen..Welke bus gaat naar Menase??? Na een politieagent te hebben aangesproken, bleek het de groene bus te zijn, die over een uur zou arriveren..Geen busstops hier, geen tijden..Het is echt letterlijk hop on and hop af..De witte bus stopte voor onze neus met zijn voorkant in de richting waar wij heen wilden..Op dat moment spring je in de bus en zie je wel waar die stopt..En ja, halverwege werden we eruit geknikkerd, en begonnen we weer te lopen totdat ergens de groene bus ons zou passeren..Na een flinke tocht kwam daar aan de horizon ons lichtpuntje : De groene bus!

Aangekomen in Menase hadden we ons tegoed gedaan aan een koud biertje en een Fale op het strand : Dit is een traditioneel Samoan open hutje om terug te komen op het buiten slapen..Heerlijk!!! Prima snorkelen hier, en na wat vinnen te hebben gespot aan het wateroppervlakte zelfs nog getracht wat haaien te spotten..tevergeefs, want met low tide ligt het koraal vrijwel aan de oppervlakte, en daar wil je je buikje niet aan schaven ;) In Samoa breken alle golven vrij ver van de kust, wat betekent dat zich daar een rif bevindt..Echt grote vissen komen dus niet achter de wavebreak..Wat een geruststelling!

De Fale’s behoren min-of meer aan een familie..Je eet dus een soort van met de familie..Terwijl je je tegoed doet aan alles wat hier gefrituurd wordt, wordt ondertussen een varkentje of twee in de achtertuin geslacht..Dan verschijnt er een jongen van een jaar of 17 met een groot mes..Het went snel hier..De verhalen die de ronde gaan zijn zo goed om naar te luisteren! Ze vertellen alles met een glimlach en zijn onwijs open..Zo hebben we in het zuiden van Upolu op 2 plekken ook in een Fale geslapen, wat in 2009 door een Tsunami was getroffen ; Wij verbleven hier als enige bij 2 families die het vol hebben meegemaakt, en de enige 2 families waren die het allemaal hadden overleefd..Soort van instinct bij het uitkiezen ervan? Toen de verhalen ter tafel kwamen, kreeg ik best kippenvel..

Ik citeer : ‘De aardbeving was rond 6.45 uur in de morgen en was vrij heftig, nog geen 10 minuten later kwam de golf..We moesten de toeristen wakker maken, en wisten toen de zee zich terug trok dat de golf zou komen’ We renden allemaal de heuvel op, en ik hield me vast aan een palmboom..We zagen later mensen voorbij drijven, die we uit het water hebben gehaald om ze te identificeren..De buren hebben hun twee kinderen van 3 en 5 nooit meer terug gezien’ *slik*Ik vroeg me af hoe deze mensen wisten wat er zou gebeuren (de golf), omdat ze zo geremote leven van de buitenwereld : ‘Mijn broer was 2 weken ervoor bij ons op bezoek en woont in New Zealand..Hij had op het nieuws een Tsunami gezien en vertelde wat er gebeurde. Zodoende keek ik naar de zee na de heftige aardschok en wist ik dat we zsm de heuvel op moesten rennen’

Ik heb die nacht slecht geslapen, wetende dat onze Fale op het strand stond..Voor het eerst voelde ik me wat gespannen en passeerden verschillende scenario’s mijn gedachten..

Ray en ik hebben hier zo geremote geleefd even samen in Samoa..Het strand voor onszelf, mooie snorkeltochtjes langs de kustlijn..Het koraal is zich nu weer langzaam aan het herstellen na de Tsunami..Het is bijzonder om dit zo weer te zien groeien..Vissen waren er genoeg, en sommige koraalbanken waren onaangetast en zo groot als een bus..Ik heb een lesje kokosnoot openen gehad hier, en dit werd onze dagelijkse snack..Het was echt even leven in paradijs..Echt paradijs, want Samoa is (nog) niet commercieel ingericht op toerisme en je hebt dus dagen dat je niemand ziet..

De cultuur is echt om over naar huis te schrijven zo bijzonder hoe deze mensen leven en worden groot gebracht :
- De palmboom wordt ook wel ‘the tree of life’ genoemd ; De wortels kun je gebruiken als medicijn, de stam om te bouwen..Let wel, de stam absorbeert water, dus een vlot is geen goed idee..De bladeren als vloer / dakbedekking, de schors van de kokosnoot is excellent om te ontvlammen, de kokosmelk om te drinken en de kokos zelf om te eten..
- De traditionele tattoo is origineel van onder de knie tot aan de buik..Je bent als Samoan vrij om dit te doen, maar als je ervoor kiest moet je het helemaal afmaken..Doe je dit niet, dan beledig je je familie..Familie is zo belangrijk in Samoa, dat sommige jongens besluiten uit het leven te stappen, omdat de tattooing zo pijnlijk schijnt te zijn en ze het dus niet mentaal en fysiek kunnen afmaken..Dit is de traditionele manier van tattooing..Wanneer je het wel helemaal afmaakt, toon je ultiem respect voor je familie..De tattoo is erg gedetailleerd en als je goed kijkt beeld het oa een speer uit, wat staat voor het vangen van vis, en dus het kunnen zorgen voor je familie..Ik vind de traditionele tattoo bij een samoan echt een vorm van art, prachtig!
- Mensen hebben hier in hun dorpen een rank. Adhv hoe je je leven leidt, voor je familie zorgt, de tattoo word je rank bepaald..Elk dorp heeft een ‘high chief’ en een ‘talking chief’. Eens per maand komen de mensen van het dorp samen in een open Fale voor een meeting. Iedereen heeft zijn eigen plek adhv zijn rank. Hier worden dingen besproken. Wanneer je bijv. Met een bier in het openbaar wordt gespot, wordt dit besproken..Dit is een taboe, ook voor de familie en zo kun je je rank voor de rest van je leven wel vergeten. Hoe hoger je rank in je leven, des te hoger je grafsteen is.
- Er wordt tegen kids nooit bijv. gezegd ‘ga weg bij het vuur’ Ze zijn vrij om te leren, en leren door te observeren. Er wordt niks uitgelegd, en als je mee wilt gaan vissen, dang a je mee en kijk je hoe je vader het doet..Je hebt dus als kind een keuze hoe je je ontwikkeld en zorg kan dragen voor je familie, en dus je rank in life..

Al met al is Samoa een wereld apart en een parel in the south pacific. Ik heb een andere kant van leven hier gezien, en hoe mensen in hun dorp / families voor elkaar zorgen met alle respect. Een hele mooie en vooral positieve ervaring!