Het afscheid nadert, maar niet van Malaysia

Heee lieve allemaal!

Daar ben ik weer... Dit keer weer vanuit Kuala Lumpur, maar wel met een tripje van 3 weken door Maleisie met mijn zus, zwager en oom achter de rug :-)

Om even terug te gaan naar het moment dat ik ze ging ophalen op het vliegveld ;
Eigenlijk pas toen ik de vlucht op het scherm zag, drong het echt tot me door...
En dan zie je ze door de deuren komen... Dan kun je elkaar eindelijk weer beetpakken... Alles voelt meteen zo vertrouwd... Ja, het was zeker een heel mooi moment!!!

Die middag zijn we gelijk doorgevlogen naar Kota Bharu, waar we 2 nachten in een onwijs luxe hotel zaten... ;
Backpacks werden gelijk op een karretje geladen door een menneke, een hal waarbij de deuren voor je werden opengedaan iedere keer als je binnenkwam / vertrok, zwembad, jacuzi met sauna...
Jaja, ook als backpacker leef je momenten van uitersten... ;-)

Hierna naar de Perhentians gegaan... 2 eilanden voor de kust van Kuala Besut, waar ik 3 jaar geleden echt voor het eerst in mijn hele leven dacht :
Wowww, dit bestaat echt, niet alleen op tv...!!!
Water zo blauw, stranden zo wit, palmbomen en een super relaxte sfeer...
Super om dan hier mijn verjaardag te mogen vieren, waarbij ik vroeg in de morgen werd getrakteerd op een pannenkoek en dus een goede ondergrond had voor de snorkeltrip later :-)

Mijn oom zijn eerste keer snorkelen, en dat heeft die geweten...;
Op een gegeven moment waren we hem kwijt, zat die ineens op een andere boot en is het tot de dag van vandaag een constante strijd tussen het zeewater in zijn snorkel en zijn longen... :-)
Vanaf het bootje nog even 'donkere vlekken' wezen spotten op zee, wat zeeschildpadden waren en waarbij je ineens met je snorkel uit de boot sprong... Was een grappig gezicht, want alles moest heel snel :-)
Mijn verjaardag afgesloten met een cocktailtje op het strand onder de sterren...
Ik wil gelijk iedereen bedanken voor de felicitaties die dag... Super lieverds!!! Het heeft mij de beste verjaardag zover gegeven...
Een verjaardag om nooit te vergeten...

Op Perhentian Besar nog met een bootje naar sharkbay gevaren, waar we echt tussen haaien van 2 meter hebben gezwommen met zijn vieren...
Dat was welweer een adrenaline momentje, al weet je dat ze geen mensen (zouden moeten) aanvallen :-)

Hierna naar Palau Kapas gegaan... Een eilandje voor de kust van Marang... Heel erg rustig en gelijk kennis gemaakt met de ''dorpsgek''...
In Marang bij de ferry zagen we hem al lopen, of beter gezegd 'hoorden'..:
In zichzelf praten, heel de tijd ons achtervolgen... Met kleren en al de rivier in...
Joon haar eerste moment dat ze dacht : 'Waar ben ik in godsnaam???'
De muggen op Kapas waren hells... Met zonsopgang-en ondergang moest je gewoon bij de zee zijn... Ik dacht de eerste avond even buiten te gaan douchen, waarbij ik letterlijk werd aangevallen!
De strandhuisjes waar we verbleven, waren van een Nederlandse eigenaar 'Hans' uit Amsterdam, die een paar maanden per jaar met zijn vriendin op Kapas is, en tijdens de Moeson voor een paar maanden terug naar A'dam gaat...
Zeker niet verkeerd...
Het mooie was, dat Hans de ''dorpsgek'' voor een dagje mee naar het eiland had genomen... Geweldig toen Joon hem op Kapas zag lopen!!!

Maar goed, achter alles en iedereen zit een verhaal, en elke keer weer weet je dat je nooit mag oordelen totdat je de achterliggende reden weet ;
Deze man bleek altijd een goede baan gehad te hebben bij de bank, maar is toen gescheiden en het pad kwijtgeraakt...
Mijn oom heeft hem een sigaretje gegeven bij het kampvuur en een hele andere kant van hem kwam te boven...
Dat Hans hem voor een dagje had meegenomen, dat die onder gezelschap was en alles met elkaar werd gedeeld, heeft die wellicht heel lang niet gekend... Zo ook een duik in de zee... Met kleren en al :-)

Van Kapas naar Kuantan gereisd, van waaruit we naar de Taman Negara zijn gegaan, ofwel het oudste regenwoud van de wereld...
Aapjes, flora & fauna, vogeltjes en uiteraard de touwbruggen (Canopy walk)
In de avond op nightsafari geweest met zijn vieren achterin de jeep door de bossen... Met mijn geleende zaklamp van een local zag ik op een gegeven moment 2 ogen ons volgen achter de jeep in het donker... Dat was wel even freaky!!!
Verder ineens een wildzwijn met vol geluid de weg oprennen, een wilde kat gevlekt als een luipaard... En dan alle geluiden om je heen... :-)
Met een bootje de Taman Negara verlaten ; 2 uur cruisen over de rivier

Via Kuantan de bus gepakt naar Mersing, waar we 6 dagen op Tioman Island hebben gerelaxed...
Een eiland 51 km uit de kust wat al snel 3 uur varen is met de ferry... Je bent dus echt midden op zee ; Weg van alle drukte, verkeer... Op die eilanden hangt er zo'n andere sfeer... Geen invloeden van buitenaf, lekker basic allemaal, geen grote winkels ed... Ik vind het heerlijk!!!
Ook direct de mooiste duik-en snorkelspot so far what I've seen ;
Alles leeft daar 'nog' onderwater... Ik kan tegelijk moeilijk begrijpen dat alles langzaam vervaagd en we er niet allemaal zuinig op zijn...

4 april.. De dag dat mijn zwager mijn zus ten huwelijk heeft gevraagd op een vlonder midden op de Zuid-chinese zee, waarbij ik de ring met een bootje mocht komen brengen...
Lee ging een stukje snorkelen met Joon naar de vlonder, en gingen daar even zitten...
Toen kwam ik met het bootje, wat Lee had gevraagd!Joon zag me aankomen met het bootje en wist van niks... Tot het laatste moment heeft ze niks in de gaten gehad...
Op het vlonder heeft Leo haar toen ten huwelijk gevraagd :-)

In de avond een diner geregeld bij kaarslicht voor ze samen als verrassing..
In de avond langs het duikbord gelopen waar hun namen opstonden voor de volgende dag, om samen te gaan scubadiven :-)
En voor bij de koffie had ik een taart weten te regelen met een bruidspaartje op het eiland...
Het was zeker een hele mooie dag en na 8 jaar samen gaan ze trouwen..
Ik weet niet beter dandat ze bij elkaar horen..

Ik heb heerlijk genoten deze 3 weken van ze en het moment gaat er nu aankomen dat ik ze weer moet loslaten...
Morgen vliegen ze terug naar Amsterdam..
En ik?
Ik houd van Maleisie, de mensen hier, het eten, de eilanden alleen door de zee omsingeld...:
Ik pak de bus terug naar Mersing, waar ik met de boot terug ga naar Pulau Tioman (Salang)
Ik heb daar onwijs leuke mensen leren kennen de dagen daar, daarbuiten is het zo onwijs mooi, relaxt en midden op zee...
Het plan is om er voor langere tijd te blijven, verder te gaan met mijn duikbrevet en even alles van de afgelopen maanden een plekje te proberen te geven...
Het zal dus een stuk stiller worden vanaf mijn kant... Ik trek me even terug in alle rust, iets wat in NL haast onmogelijk lijkt...

Nou lieverds... Ik weet dat er een moment gaat komen dat we weer voor elkaar staan, de foon weer rinkelt om af te spreken... Denk aan jullie...

Love ya

Dees xxx